by Myint Oo Tha for Food Magazine

          လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ၿပီး ဒုတိယေန႔ မနက္ေစာေစာမွာ အိပ္ရာထကာ ဟိုတယ္ လြိဳင္ေကာ္အနီးပတ္၀န္းက်င္ကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဟိုတယ္နား အနီးတစ္၀ိုက္မွာပဲ ေငြေတာင္ျပည္တိုင္းရင္းသား ႐ုိးရာအထည္ဆိုင္ေလးေတြ႕ေတာ့ ေပ်ာ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေစာေသးတဲ့အတြက္ ဆိုင္က မဖြင့္ေသးပါဘူး။ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္လာဖို႔ မွတ္ထားလိုက္တယ္။ ဟိုတယ္ျပန္လာၿပီး ဟိုတယ္မွာပဲ မနက္စာစားျဖစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကားနဲ႔ ဒီးေမာ့ဆိုၿမိဳ႕ကိုထြက္လာခဲ့တယ္။ လြိဳင္ေကာ္နဲ႔ဆို သိပ္ၿပီးမေ၀းပါဘူး။ ၿမိဳ႕ ျပင္ထြက္ၿပီး ေငြေတာင္ဆည္ေက်ာ္ၿပီးတာနဲ႔ တည့္တည့္သြားလိုက္ရင္  ဒီးေမာ့ဆိုၿမိဳ႕ကို ေရာက္ပါတယ္။

          ဒီးေမာ့ဆိုေစ်းက ဘယ္နားမွာရွိသလဲဆိုတာ မသိေပမယ့္ လမ္းမွာေတြ႕ရတဲ့ေစ်းက ျပန္လာတဲ့သူ၊ ေစ်း၀ယ္သြားမယ့္သူေတြကိုၾကည့္ၿပီး လမ္းတစ္လမ္းထဲ ခ်ဳိး၀င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူေတြ အရမ္းစည္ကားေနတဲ့ ဒီးေမာ့ဆိုေစ်းႀကီးကို တန္းၿပီးတိုးေတာ့တာပါပဲ။

          ေစ်းေရွ႕မွာ ဆိုင္ကယ္ေတြျပည့္ညပ္ေနၿပီး စည္ကားေနပါတယ္။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေတြ႕ရတာကေတာ့ ဖားသားအစို၊ ခ႐ုပုစဥ္းေတြ ေရာင္းခ်တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၾကက္ဆိုလည္း အရွင္ပဲ ျခင္းေတာင္းမွာထည့္ၿပီး ေရာင္းခ်ပါတယ္။ ပထမရက္က စားခဲ့ရတဲ့ ငွက္ေပ်ာအူအ႐ုိင္းကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ဳိးစံုၿပီးေတာ့ ေရႊဖ႐ုံသီးေတြဆိုလည္း ေတာင္ပံုယာပံုပါပဲ။ နာမည္ႀကီးေခါင္ရည္ေရာင္းတဲ့ ေစ်းတန္းက သီးသန္႔ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေခါင္ရည္ထက္ ကယန္း႐ုိးရာေျမအိုးနဲ႔ ပလိုင္းေလးေတြကို ပိုၿပီးစိတ္၀င္စားလို႔ ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေျမအိုးေလးေတြ မကြဲေအာင္ ရန္ကုန္အေရာက္ သယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပထမပလိုင္းေတြ႕ေတာ့ အားရ၀မ္းသာနဲ႔ တစ္လံုး၀ယ္လိုက္တယ္။ ေနာက္မွ ေစ်းသည္အမ်ဳိးသမီးႀကီးကိုင္တဲ့ ပလိုင္းအေဟာင္းကို ပိုၿပီးႀကိဳက္လို႔ ၂ လံုး ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

          ေစ်းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က ရြာမွာေဆာ့ ကစားခဲ့တဲ့ ေလာက္ေလးခြေလးေတြလည္း ေရာင္းတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေဆးဖက္၀င္ ေတာင္ဆိတ္ခ်ဳိလည္း ေရာင္းတယ္။ ေစ်းေရာက္မွေတာ့ ေစ်းထဲမွာေရာင္းတဲ့ ကယား ၀က္အူေခ်ာင္းနဲ႔ ငါးထမင္းနယ္၊ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ စားျဖစ္ခဲ့တယ္။

          ေစ်းထဲမွာ လည္ပတ္ၿပီးတာနဲ႔ ထီးပြင့္ကန္နဲ႔ ကန္ခုနစ္ဆင့္သြားဖို႔အတြက္ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး ေငြေတာင္ဆည္အလြန္နားက ညာဘက္မွာေတြ႕ရတဲ့ ထီးပြင့္ကန္သို႔ေရးထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္အတိုင္း သြားလိုက္တာနဲ႔ ထီးပြင့္ကန္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ထီးပြင့္တာ မေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု႐ုိက္ၿပီး ကန္ခုနစ္ဆင့္ဘက္ကို ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္။

          ပထမကန္ကိုစေတြ႕တာနဲ႔ ေျမအေရာင္က နီလာၿပီး ထင္႐ွဴးပင္ေတြလည္း မ်ားလာပါတယ္။ ရာဇ၀င္ထဲမွာ နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ ကန္ျဖစ္လို႔ ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြ မ်ားၿပီး နားေနဖို႔ ကန္ပတ္၀န္းက်င္မွာ နားေနစခန္းတစ္ခု ဖန္တီးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ နားေနစခန္းမွာ၀င္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ဓာတ္ပံု႐ုိက္ၿပီးတာနဲ႔ အျမင့္ဆံုးမွာရွိတဲ့ ပထမဦးဆံုး ကန္ဘက္ကို ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္လမ္းလံုး ေျမနီလမ္းျဖစ္ၿပီး ေတာင္ေပၚက သစ္ပင္ေတြဟာ အေရာင္အေသြးစံုလွပါတယ္။

          ပထမကန္ေပၚကို ေရာက္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြျဖတ္လာတဲ့ ကန္ေတြဘက္ ျပန္လွည့္ၾကည့္တဲ့ အခါ ႐ႈခင္းက ေတာ္ေတာ္ေလးလွပါတယ္။ ပထမကန္နားမွာ ရြာတစ္ရြာရွိၿပီး ဧည့္ရိပ္သာတစ္ခုကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ ရပါတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ေဒြးမယ္ေနာ္ေတြ ေရခ်ဳိးတဲ့ကန္ကိုေတာ့ ေရာက္ဖူးခဲ့ပါၿပီ။

          ကန္ခုနစ္ဆင့္က အျပန္မွာ ေငြေတာင္ဆည္ကို ၀င္ပါတယ္။ ေငြေတာင္ဆည္ကေနတစ္ဆင့္ ကယန္း လူမ်ဳိး မ်ားေနထိုင္တဲ့ ပန္ပက္ရြာကို သြားခဲ့ပါတယ္။ ပန္ပက္ရြာကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားသားဧည့္သည္ေတြ အမ်ားဆံုးသြားေရာက္လည္ပတ္တဲ့  ရြာေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရြာအ၀င္မွာ ေတာင္ေလွကားစိုက္ခင္းေတြရွိၿပီး စပါးစိုက္တဲ့ ရာသီဆိုရင္ အရမ္းကို လွပေနမယ့္ ေနရာေလးပါ။

          ရြာထဲမွာရွိတဲ့ ကယန္း႐ုိးရာအိမ္ကို ၀င္ေရာက္ ေလ့လာပါတယ္။ ကယန္း႐ုိးရာမီးဖိုက အရမ္းစိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းလို႔ ဓာတ္ပံုေတြ အမ်ားႀကီး႐ိုက္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။ ကယန္းအဘြားႏွစ္ဦးကလည္း ႐ုိးရာဂစ္တာ တီးၿပီး သီခ်င္းနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖဧည့္ခံပါတယ္။ ကယန္း႐ုိးရာ ခ်ည္ထည္မ်ား ၀ယ္ယူခ်င္တယ္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ရြာလယ္မွာ ဆိုင္ေလးေတြရွိသလို ရြာကေနထြက္ၿပီး လမ္းမႀကီးေပၚ တက္ခါနီးမွာလည္း ႐ုိးရာအထည္ေတြေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြရွိပါတယ္။

          ပန္ပက္ကေနအျပန္မွာ ဒီးေမာ့ဆိုၿမိဳ႕ထဲကို ျပန္၀င္ခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕လယ္မွာရွိတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းကို ၀င္ေရာက္ ေလ့လာျဖစ္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေန႔လယ္စာစားဖို႔အတြက္ ဒီးေမာ့ဆိုကေန  ဖ႐ူဆိုဘက္ကိုထြက္တဲ့ လမ္းေပၚမွာရွိတဲ့ မာကိုပိုလိုဆိုင္ဘက္ကို ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ႕တာနဲ႔ လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္း၀င္လာတာနဲ႔ အရမ္းမိုက္တဲ့ ေတာင္အထပ္ထပ္ေနာက္ခံထားၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ မာကိုပိုလိုစားေသာက္ဆိုင္ကို ေရာက္ပါတယ္။ Country Style ေဆာက္ထားတာျဖစ္ၿပီး ကယန္း႐ုိးရာအစားအစာ နဲ႔ တ႐ုတ္အစားအစာေတြ ေရာင္းခ်ပါတယ္။ ေန႔လယ္စာ ကို မာကိုပိုလိုရဲ႕  ၾကက္သားသုပ္၊ ေပါက္ရြက္နဲ႔ ထုပ္ထားတဲ့ ၾကက္သားဟင္းထုပ္၊ ေရႊဖ႐ုံသီးနဲ႔ ပင္စိမ္းဟင္းခ်ဳိခ်ဥ္ေၾကာ္၊ မုန္ညင္းျဖဴေၾကာ္၊ ကယားထမင္းေထာင္းတို႔ကုိ စားျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ၾကက္သားသုပ္ပါ။ တ႐ုတ္ဆိုင္ေတြမွာ ေရာင္းတဲ့ ၾကက္သားေပါင္းအေအးကို အသားႏႊင္ၿပီး ခရမ္းခ်ဥ္သီးေထာင္း၊ မက္ခါသီးတို႔နဲ႔ သုပ္ထားတဲ့အတြက္ အရမ္းစားေကာင္းပါတယ္။

          ႏိုင္ငံျခားသားဧည့္သည္ေတြကေတာ့ ညေနပိုင္းမွာ ေန၀င္ဆည္းဆာရဲ႕အလွကို ခံစားၾကည့္႐ႈဖို႔ လာၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အရမ္းေနာက္က်ေနတဲ့ ေန႔လယ္စာ စားၿပီးတာနဲ႔ ေန၀င္ဆည္းဆာအလွကိုပါ ခံစားၾကည့္ဖို႔ မာကိုပိုလိုမွာပဲ ဆက္ေနျဖစ္ပါတယ္။

          ဆိုင္ရဲ႕အေပၚထပ္ကေနၾကည့္လိုက္ရင္ ေတာင္ေတြ အမ်ားႀကီးက အထပ္ထပ္ျဖစ္ေနသလို ညေနဆည္းဆာ အလွကလည္း အေရာင္အေသြးစံုလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အရမ္းသေဘာက်ၿပီး ဒီေနရာေလးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္လာလည္ဖို႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္။

          ဒီေန႔ခရီးစဥ္ ေနာက္ဆံုးကိုေတာ့ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ေပၚမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နံဘုရားကို ဖူးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဟိုတယ္ျပန္ၿပီး အနားယူ၊ ေရခ်ဳိးၿပီးတာနဲ႔ ၿမိဳ႕လယ္မွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နံဘုရားကို ဖူးခဲ့ပါတယ္။ ညစာကိုေတာ့ ဟိုတယ္မွာပဲ စားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

          (တတိယေန႔ ခရီးစဥ္ ဆက္ပါဦးမယ္။)