by ျမင့္ဦးသာ for Food Magazine

          ဒီေန႔က လြိဳင္ေကာ္ကေန  ပင္ေလာင္းကို ခရီးဆက္မွာမို႔  မေန႔ညကတည္းက အထုပ္အပိုးေတြ ျပင္ထားလိုက္တယ္။ မနက္ေစာေစာထၿပီး မနက္စာစားၿပီးတာနဲ႔ ပင္ေလာင္းဘက္ကို ထြက္ခဲ့တယ္။

          ပင္ေလာင္းက လြိဳင္ေကာ္ကေန  ကေလာသြားတဲ့ လမ္းေပၚမွာရွိတယ္။ ပင္ေလာင္းမွာ ညအိပ္ၿပီး ဆက္ၿပီး လည္ဖို႔ စီစဥ္ထားေတာ့ လမ္းမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြကို ဝင္လည္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတယ္။

          ဖယ္ခံုၿမိဳ႕ကို မေရာက္ခင္မွာ မိုးျဗဲေရေလွာင္တမံကို ဝင္လိုက္တယ္။ လြိဳင္ေကာ္ကေနလာရင္ လမ္းရဲ႕ ညာ ဘက္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ မိုးျဗဲေရေလွာင္တမံ ဆိုင္းဘုတ္ရွိတယ္။ ဒီေရေလွာင္တမံကို သြားမယ္ဆိုရင္ စစ္တပ္ထဲကေန ျဖတ္ၿပီးသြားရပါတယ္။ လမ္းၫႊန္ ဆိုင္းဘုတ္အတိုင္း သြား လိုက္တာ မထင္ထားတဲ့ ျမင္ကြင္းကေတာ့ အေပၚစီးကေန ေရေလွာင္တမံကိုျမင္ရတဲ့ ႐ႈခင္းပါပဲ။ အထဲကိုေရာက္ဖို႔ ဆိုရင္ ေအာက္ဘက္ကို နည္းနည္းဆင္းရတယ္။ ကားကို သတိထားၿပီး ေမာင္းဖို႔ေတာ့ လိုတယ္။

          ႐ႈခင္းေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးလွတယ္။ ၿပီးေတာ့ တမံေပၚတက္ၿပီး ၾကည့္လို႔လည္းရတယ္။ လာတဲ့လမ္း အတိုင္း ကားလမ္းေပၚ ျပန္တက္ၿပီး ခရီးဆက္ေတာ့ ဖယ္ခံုၿမိဳ႕ကို ေရာက္ပါတယ္။ ဖယ္ခံုၿမိဳ႕အဝင္မွာ စိန္ပန္းျပာတန္း က အရမ္းလွေနေတာ့ ဆင္းၿပီး ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီးမွ ၿမိဳ႕ထဲ ဝင္လိုက္တယ္။ စိန္ပန္းျပာတန္းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းရွိတဲ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ရဲ႕ ေရွ႕မွာ မုန္႔ေျခာက္ေတြကို ေနလွမ္းေန တာေတြ႕ရေတာ့ ဘာမုန္႔လဲ သိခ်င္မိတာနဲ႔ ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တိုဟူးေျခာက္ေနလွန္းေန တာကို ေတြ႕ရတယ္။ တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ အိမ္တြင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေလးဆိုေတာ့ မုန္႔လုပ္တဲ့မီးဖိုက ဆိုင္ရဲ႕ေနာက္ ဘက္မွာပဲ ရွိတယ္။ ခြင့္ေတာင္းၿပီး မုန္႔လုပ္တာဝင္ၾကည့္ၿပီး ေလ့လာေတာ့ တိုဟူးေျခာက္မဟုတ္မွန္း သိရၿပီး ၾကက္သြန္ေပါင္းေၾကာ္ျဖစ္ေနတယ္။ အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္လည္း ဝယ္ခဲ့လိုက္တယ္။ ဆိုင္ရွင္က ဒီေန႔ ဖယ္ခံု ေဈးေန႔လို႔ေျပာတာနဲ႔ အရမ္းေပ်ာ္ၿပီး ဖယ္ခံုေဈးအေပၚဘက္ကို ကားကိုဆက္ၿပီး ေမာင္းခဲ့တယ္။ တစ္ခုေကာင္းတာက လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြ၊ လည္ပတ္စရာေတြက ဒီလမ္းမႀကီးေပၚမွာပဲ ရွိေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အဆင္ေျပသြားတယ္။

          ေဈးထဲမွာေတာ့ ေတာင္ေပၚေဒသရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း တိုင္းရင္းသားေတြေရာင္းခ်တဲ့ သီးႏွံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေခါင္ရည္ သည္ေတြနဲ႔ ေဈးထဲမွာျပည့္ေနတယ္။ ေဈးထဲမွာ ေခါင္းရည္ ပူပူေလးနဲ႔ ကယန္းဆန္ျပဳတ္ စားျဖစ္လိုက္တယ္။ ေဈးရဲ႕နံေဘးမွာေတာ့ အင္းေလးကိုသြားတဲ့ ေလွဆိပ္ရွိတယ္။

          ၿပီးတာနဲ႔ ပင္ေလာင္းကို ခရီးဆက္ခဲ့တယ္။ ပင္ေလာင္းနားေရာက္ေတာ့ အျမင့္ပိုင္းေရာက္လာၿပီး ေတာင္ေပၚေဒသက ပိုၿပီးပီျပင္လာတယ္။ လမ္းေဘးမွာ ၾကက္သြန္ျဖဴခင္းနဲ႔ လက္ဖက္ခင္းေတြက ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕ အဝင္အထိပါပဲ။

          ပင္ေလာင္းရဲ႕ ရာသီဥတုက ေတာ္ေတာ္ေလးေအး တယ္။ ေအးခ်မ္းၿပီး ေနလို႔ေကာင္းတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးပါ။ ဟိုတယ္အေသးစားေလးေတြနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြက လမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေတာင္ေပၚေဒသရပ္ကြက္ထဲမွာ ေနရသလို ခံစားခ်င္တာနဲ႔ အတြင္းဘက္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ Hotel Pin Laung Resort မွာ တည္းျဖစ္တယ္။ ဟိုတယ္က ရပ္ကြက္အစြန္ဘက္မွာ ရွိတယ္။ ဟိုတယ္မေရာက္ခင္ ရပ္ကြက္ထဲျဖတ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ျမင္ခ်င္တာနဲ႔ ကြက္တိပါပဲ။ အိမ္ေလးေတြက သန္႔ရွင္းၿပီး အရမ္းလွတယ္။ ၿပီးေတာ့ လမ္းေတြကလည္း သန္႔ရွင္းတယ္။ အိမ္တိုင္းနီးပါးမွာ ေဂၚရခါးသီးစင္ေလးေတြနဲ႔ ေဂၚရခါးသီးစိုက္ထားတာကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။ ၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြမွာဆို ေထာပတ္သီးပင္ေတြလည္း ရွိတယ္။ ေနာက္ေန႔က်ရင္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ၾကည့္ဖို႔ စဥ္းစားထားလိုက္တယ္။

          ဒီေန႔ေတာ့ ဟိုတယ္မွာ ခဏနားၿပီးရင္  ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေလွ်ာက္ၿပီး ၾကည့္မယ္။

          ညေနေစာင္း ဟိုတယ္ကထြက္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲထြက္ကာ အေဝးေျပးကားနားတဲ့ ကားဂိတ္နားက  ဆိုင္မွာပဲ  ထမင္း စားျဖစ္လိုက္တယ္။ ကားရပ္နားရာ ေနရာျဖစ္လို႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း ပင္ေလာင္းအစားအစာေတာ့ မရွိဘူး။ ႐ိုး႐ိုး ဝက္သား၊ ၾကက္သားဟင္းေလာက္ပဲရွိတယ္။ စားၿပီးတာနဲ႔ ပင္ေလာင္းကေန ေနျပည္ေတာ္ဆင္းမယ့္ လမ္းခြဲကိုရွာၿပီး ၿမိဳ ႔ျပင္ကို ထြက္လာလိုက္တယ္။ လမ္းေဘးဝဲယာမွာေတာ့ လက္ဖက္ခင္းေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ မေလးရွားမွာ စိုက္ထားတဲ့ လက္ဖက္ခင္းေတြလို စိမ္းစိုညီညာေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ဖက္ခင္းေတြကို  ကားေပၚက ၾကည့္ေနရင္း  အလြန္လွတဲ့ ေတာင္ႀကီး၊ ေတာင္ငယ္ေတြ ႐ႈခင္းထဲမွာ ေပၚလာေတာ့ လမ္းခြဲေလးအတိုင္း လိုက္ဝင္ လိုက္တာ တစ္ခါမွမျမင္ဘူးတဲ့ ႐ႈခင္းမ်ိဳးကို ျမင္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္သြားတယ္။ ေတာင္ေတြၾကားမွာ ေတာင္ယာစိုက္ခင္းရွိသလို ေတာင္ကမ္းပါးယံမွာလည္း လက္ဖက္စိုက္ခင္းေတြ ရွိတယ္။ ေတာင္ယာစိုက္တဲ့ အခ်ိန္ကိုေရာက္ရင္ ဒီထက္ပိုလွမယ္။ အနီးအနားမွာလည္း ရြာေလးတစ္ရြာရွိတယ္။ ရြာနာမည္က “ေတာင္ထီ ဗြားရြာ” ျဖစ္ၿပီး အလြန္လွတဲ့ ေတာင္ႀကီးကေတာ့ ဝကၤပါေတာင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ညေနေစာင္းသြားလို႔ ေနာက္ေန႔မွ ထပ္ၿပီး လာေတာ့မယ္။

          ပင္ေလာင္းအျပန္လမ္းမွာ ေတာင္ေပၚကေန လြိဳင္ေကာ္ဘက္သြားတဲ့လမ္းကို ၾကည့္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးလွတယ္။ ေရာင္စံုစိုက္ခင္းေတြက အကြက္ေတြ ေဖာ္ထားသလိုပါပဲ။

          ေနာက္ေန႔မနက္မွာ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕ထဲက နာမည္ႀကီး ရွမ္းေခါက္ဆြဲကို သြားလိုက္တယ္။ ဟိုတယ္ကလည္း ေျပာပါတယ္။ ေစာေစာသြားမွရမယ္တဲ့။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ မနက္ ၈ နာရီခြဲေလာက္ဆို ကုန္ၿပီတဲ့။ ဟိုေရာက္ေတာ့ မီ႐ံုေလးပဲရွိတယ္။ ရွမ္းတိုဟူးေႏြးကို မွာစားျဖစ္တယ္။ အရသာကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ စားရတာနဲ႔မတူပါဘူး။ ေကာ္ျပန္႔ေၾကာ္လည္း ေကာင္းတယ္။ ၾကက္ေပါင္းဆန္ျပားလည္း ရတယ္။

          ဆိုင္နာမည္က “ေအးခ်မ္းသာ” ပါ။ ပင္ေလာင္းေရာက္လို႔ ေမးလိုက္ရင္ ရပါတယ္။ အဲဒီဆိုင္မွာလည္း တိုဟူးေျခာက္အစိမ္းကို ေရာင္းတယ္။ ေၾကာ္ၿပီးသားလည္း ေရာင္းတယ္။ ၾကံဳတာနဲ႔ တိုဟူးေျခာက္လုပ္နည္း ေလးပါ ဝင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ဝယ္ဖို႔ တစ္ခါတည္း မွာခဲ့လိုက္တယ္။

          စားၿပီးတာနဲ႔ ေတာင္ထီဗြားရြာထဲက ေကာ္ညႇင္းခြက္ လုပ္ငန္းနဲ႔ လက္ဖက္ေျခာက္လုပ္ငန္းကို ဝင္ေလ့လာၿပီး ေတာင္ထီဗြားရြာနံေဘးက အရမ္းလွတဲ့ ဝကၤပါေတာင္ လိုဏ္ဂူထဲကိုဝင္ၿပီး ဘုရားဖူးၾကတယ္။ ေရွးအခါက က်န္စစ္သားမင္းႀကီး တိမ္းေရွာင္ၿပီး ေနခဲ့ဖူးတယ္လို႔ သိခဲ့ရတယ္။

          ပင္ေလာင္းေရာက္မွေတာ့ ပအိုဝ္း႐ိုးရာဓေလ့နဲ႔ အစားအစာကို မေလ့လာဘဲ မျပန္ခ်င္လို႔ ေညာင္ေရႊ View Poing Hotel က မမ်ိဳးကို အကူအညီေတာင္းတယ္။ မမ်ိဳးက စီစဥ္ေပးတဲ့အတြက္ ပအိုဝ္း႐ိုးရာအသင္းက အနီးအနားမွာရွိတဲ့ ပအိုဝ္းရြာေလးမွာ ေန႔လယ္စာကို စီစဥ္ေပးပါတယ္။ ပအိုဝ္း႐ိုးရာ ထမင္းနီနီ၊ ပိတ္ခ်င္းရြက္နဲ႔ ေရႊဖ႐ံုသီးဟင္း မုန္ညင္းေျခာက္နဲ႔ ေျမပဲဆန္ေၾကာ္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ေတာထဲမွာ အေလ့က်ေပါက္တဲ့ အရြက္ တစ္မ်ိဳးကို ေနလွမ္းၿပီး ခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းတစ္ခြက္ (Dry Fun Leaves ျဖစ္မယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္)။ ၿပီးေတာ့ ဆားပန္းကန္ေလးပါ ခ်ထားေပးတယ္။ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္  ပအိုဝ္း႐ိုးရာ ထမင္းပါပဲ။ ေန႔လယ္စာခ်က္ေကြ်းတဲ့ အိမ္ရွင္အေဒၚႀကီးေတြ၊ ရြာထဲက ပအိုဝ္းအမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ညီငယ္ေတြကို အထူးပဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

          ဒီရြာေလးက ထြက္ရွိတဲ့  သီးႏွံေတြကေတာ့ သစ္ေတာ္သီး၊ မက္မန္းသီး၊ လိေမၼာ္သီး၊ အာလူးနဲ႔ ခ်င္းတို႔ ထြက္ရွိပါတယ္။ ရြာနံေဘးက သစ္ေတာ္ျခံနဲ႔ လိေမၼာ္ျခံကိုလည္း သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေန႔လယ္ စာေကြ်းတဲ့ အိမ္ေရွ႕အိမ္က မက္မန္းသီးေတြကိုလည္း ကူၿပီးခူးေပးခဲ့တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ခရီးစဥ္ေလးမို႔ အျမဲ မွတ္မိေနမွာပါ။

          ပအိုဝ္းရြာေလးကေန  ပင္ေလာင္းျပန္လာၿပီး  ေနာက္ ေန႔မနက္မွာ ပင္ေလာင္းကေန ေနျပည္ေတာ္လမ္းအတိုင္း ရန္ကုန္ကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ အျပန္လမ္းမွာ လိန္းလီႀကိဳးတံတားမွာ အမွတ္တရဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး ေပါင္းေလာင္းၿမိဳ႕က ေပါင္းေလာင္းရင္ခြင္ထမင္းဆိုင္မွာ ထမင္းစား ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေတာဝက္သားေျခာက္စပ္၊ ငါးေခါင္းဟင္းခ်ိဳ၊ ေခ်(ဂ်ီ)သား႐ိုးရာဟင္းနဲ႔ ပဲပုပ္ေၾကာ္တို႔ကို စားျဖစ္ခဲ့တယ္။

          ေပါင္းေလာင္းကေန ေနျပည္ေတာ္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း ေတာင္တန္းေတြက စိမ္းစိုေနၿပီး စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ အလြန္ပဲ သာယာပါတယ္။

          ေနျပည္ေတာ္ကေနတစ္ဆင့္ ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္ေလးကိုေတာ့  ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့သလို ႐ိုးရာဓေလ့နဲ႔ အစားအေသာက္ေတြကို စားခြင့္ရခဲ့တာကိုက ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြပါ။ ဒီခရီးစဥ္ကေန မွတ္သားေလ့လာခဲ့ရတာေတြကို ျပန္ၿပီးမွ်ေဝေပးျခင္းပါပဲခင္ဗ်ာ။