by ႏွင္းေဝဦး for Food Magazine

          လက္တင္ဘာသာစကား Clove မွ ဆင္းသက္လာၿပီး “လက္သည္း” ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ သံမိႈသဏၭာန္ရွိ ေလးညႇင္းပြင့္သည္ ပန္းအိပင္မ်ိဳးႏြယ္ဝင္ အပင္တစ္မ်ိဳးမွ ေသခ်ာေရြးထုတ္ထားေသာ အဖူးေလးမ်ားကို အေျခာက္ခံထားျခင္းျဖစ္သည္။

          အရြယ္ေသးငယ္ေသာ္လည္း အနံ႔ေမႊးႀကိဳင္ေသာ ေလးညႇင္းပြင့္ကို ခ်က္ျပဳတ္နည္းတိုင္းလိုလိုတြင္ ထည့္သြင္းအသံုးျပဳၾကၿပီး ခ်ိဳေသာဟင္းလ်ာမ်ားႏွင့္ အရသာကဲေသာ ဟင္းလ်ာမ်ားတြင္လည္း ထည့္သြင္းခ်က္ျပဳတ္ၾကသည္။ တ႐ုတ္မဆလာ၊ ျပင္သစ္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္၊ အိႏၵိယမဆလာ၊ ေမာ္႐ိုကိုဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္အေရာ၊ ၿဗိတိသွ်သံုး အပူေပး ဝိုင္ဟင္းခတ္ႏွင့္ အေမရိကန္ ေရႊဖ႐ံုဟင္းခတ္တို႔ အပါအဝင္ ကမၻာတစ္လႊားရွိ ခ်က္ျပဳတ္နည္းမ်ား၊ ဟင္းအႏွစ္မ်ားႏွင့္ အေဖ်ာ္ယမကာမ်ားတြင္ပါ ပါဝင္ပစၥည္းတစ္ခုအျဖစ္ သံုးစြဲလာၿပီျဖစ္သည္။

          အေကာင္းဆံုး ေလးညႇင္းပြင့္မ်ားကို မေလးရွားႏိုင္ငံ ပီနန္ေဒသမွ ရရွိသည္။ အဖူးမ်ား ပကတိအတိုင္း ရွိေနေသးေသာ ေလးညႇင္းပြင့္ကို ရွာယူပါ။ အရိပ္ရၿပီး ေအးျမေသာ မီးဖိုေဆာင္ႏွင့္ ဆိုင္မ်ားတြင္ အလံုပိတ္သိမ္းဆည္းထားသည့္ ေလးညႇင္းပြင့္မ်ားကို အသားစတူး၊ ေဆာ့စ္၊ သစ္သီးယိုႏွင့္ ခရစၥမတ္ဝက္ေပါင္ေျခာက္မ်ား ခ်က္ျပဳတ္ရာတြင္ သံုးႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဟင္းလ်ာတည္ခင္းခါနီးတြင္ ေလးညႇင္းပြင့္မ်ားဖယ္ရွားရန္ မေမ့ပါႏွင့္။

          အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ မာလူကူကြ်န္းဟု လူသိမ်ားေသာ အေရာင္အေသြးစံုလင္လွသည့္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္မ်ားရွိရာ ယခင္ Moluccas ကြ်န္းတြင္ ေလးညႇင္းပြင့္ကို ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ ဇာတိပၹိဳလ္သီး၊ ဇာတိပၹိဳလ္ပြင့္ႏွင့္ င႐ုတ္ေကာင္းတို႔ ရွင္သန္ေပါက္ဖြားၿပီး သီရိလကၤာ၊ ဘရာဇီး၊ တန္ဇန္နီးယား၊ ေမာ္ေရးရွပ္စ္ႏွင့္ မဒါဂတ္စကာတို႔တြင္ စီးပြားျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳးလ်က္ရွိသည္။ ေျပာင္လက္၍ အျမဲစိမ္းစိုေနေသာ အရြက္မ်ားႏွင့္ စြဲမက္ဖြယ္ ေလးညႇင္းပင္မ်ားသည္ ပန္းေရာင္သန္းေသာအဖူးကေလးမ်ားႏွင့္ စူးရွေသာ ရနံ႔ေမႊးေမႊး ရွိသည့္ အပူပိုင္းေဒသေပါက္ အပင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အပင္တစ္ပင္ ရွင္သန္ႀကီးထြားရန္ အနည္းဆံုး အခ်ိန္ ၈ ႏွစ္ခန္႔ ၾကာျမင့္သည္။ အပြင့္ မပြင့္ခင္  အဖူးကေလးမ်ားကို လက္ျဖင့္ ခူးဆြတ္ၿပီးမွသာ ေတာက္ပေသာပန္းေရာင္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားၾကသည္။

          ဤမွ်ေရွးက်ေသာ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္မ်ိဳးသည္  ဥေရာပမီးဖိုေခ်ာင္မ်ားထဲသို႔ အလယ္ေခတ္ေလာက္မွစ၍ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ အဆိုပါ ေလးညႇင္းပြင့္ေျခာက္ေလးမ်ား၏ ေဆးဖက္ဆိုင္ရာႏွင့္ အခ်က္အျပဳတ္ဆိုင္ရာ အသံုးဝင္ပံုတို႔ကို သိရွိသြားၾကၿပီး ဘုရင္ႏွင့္ အရပ္သူ၊ အရပ္သားမ်ားပါ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့ၾကသည္။ အဆိုပါ အဖိုးတန္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ကို ဝယ္ယူလိုသူ ေပါမ်ားလာျခင္းေၾကာင့္ ပင္လယ္ေပ်ာ္ စူးစမ္းရွာေဖြသူမ်ားလည္း ေငြေၾကးႂကြယ္ဝခ်မ္းသာသြားၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေရးပါေသာ ကုန္သြယ္မႈတစ္ခုအျဖစ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။

          ေလးညႇင္းပြင့္ကို ေဆးဝါးအျဖစ္အတြက္သာမက  အစားအေသာက္မ်ား တာရွည္ခံေစရန္အတြက္ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္မွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ တတိယရာစုႏွစ္အတြင္းက တ႐ုတ္တိုင္းရင္းေဆးမ်ားတြင္ ေလးညႇင္းပြင့္ကို အစာမေၾကျခင္း၊ ေအာ့အန္ျခင္းႏွင့္ သြားကိုက္ျခင္း ေဝဒနာတို႔အတြက္ ထည့္သြင္းအသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေလးညႇင္းပြင့္တြင္ ပါဝင္ေသာ eugenol  ဓာတ္ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးတြင္ ဓာတ္တိုးတားဆီးမႈသတိၲ (anti-oxidant)၊ ဗက္တီးရီးယားေသေစေသာ အာနိသင္ (antibacterial) ႏွင့္ မိႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားေစႏိုင္ေသာေရာဂါမ်ား ကာကြယ္ေပးႏိုင္သည့္ အာနိသင္ (antifungal) စသည့္ ဂုဏ္သတိၲမ်ား ပါဝင္ေနသည္။ ယေန႔ေခတ္ ပဋိဇီဝေဆးမ်ားကို ခုခံအားရွိေသာ ဗက္တီးရီးယားပိုးမ်ား တိုးပြားလာျခင္းေၾကာင့္ ခုခံအားမဲ့ ဗက္တီးရီးယားပိုးမ်ား ေသေစႏိုင္သည့္ ေလးညႇင္းဆီကို အဆိုပါျပႆနာရပ္အတြက္ အေျဖတစ္ခုထြက္လာေစရန္ ဆက္လက္ေလ့လာမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကသည္။